Gelformicarium

[Simon]

Hey iedereen

Ik ben nieuw, maar ik weet wel al vrij veel van mieren. Tot hiertoe nog geen kolonies proberen houden, komt misschien nog wel. Voorlopig ben ik vooral geinteresseerd in een aantal theoretische vraagstukken en die ga ik waarschijnlijk binnen een paar maand proberen uittesten op een kolonie ofzo.

Een van de dingen waar ik mee bezig ben is een gelformicarium in de stijl van antworks, maar dan geschikt om een kolonie in te houden.

Antworks' gel werkt niet echt omdat die gaat schimmelen, voornamelijk omdat de gel voedingstoffen bevat, zoals jullie allemaal weten. Ik ben dus nu op zoek of ik geen gel kan maken van volledig anorganische aard. In dit geval kan je de graafwerken ook mooi volgen, maar dan zonder de kans op schimmel.

Ik kan waarschijnlijk een aantal testjes doen met werksters om te zien of ze kunnen graven in bepaalde gelsoorten. Tot hiertoe ben ik geïnteresseerd in gelkaarsen. Die gel bestaat voornamelijk uit minerale olie en polymeren. Toxiciteit van het goedje is belangrijk en ik denk dat dit bij kaarsvet wel ok is, aangezien de stoffen anders bij verbranding ook schadelijk voor ons zouden zijn.

Ik post wel wat info als ik meer gezocht heb.

Ideetjes hierover?

[XToF]

Hoi Simon!

Zoals je zelf zegt, zul je op zoek moeten gaan naar een geschikt polymeer dat water zal gaan binden. Belangrijk hiervoor is dat het niet schadelijk is voor het metabolisme van insecten. Je zult dus enkele inerte polymeren moeten gaan selecteren.
De Antworks gel is op basis van agar, een polymeer van galactose dat gewonnen wordt uit zeewier. Vermits dit een polymeer is, zijn er verschillende micro-organisme die het polymeer degraderen, waardoor het niet geschikt blijkt.
Je kunt eens gaan testen met gelkaarsen. Maar ik heb een sterk vermoeden dat de mieren hier zich niet prettig in gaan voelen. Zoals je schrijft bevatten die gel een hoge concentratie aan paraffines. En laat paraffines nu net de hoofdingrediënten zijn van minerale olie of paraffine olie dat gebruikt wordt als anti-ontsnappingsmiddel. Mieren vermijden zoveel mogelijk contact met deze olie.
Ik ben zeer benieuwd naar je resultaten!

[Simon]

Ik had al een gevoel dat de minerale olie een probleem zou kunnen vormen. Ik ga toch een testje doen in de lente, je weet maar nooit. De hele kunst is een polymeer te vinden dat geen voedingsbodem vormt uiteraard.

Bedankt voor de reply. Misschien is opzoeken welke polymeer gebruikt wordt voor de kaarsen en daar een andere olie aan toevoegen die de mieren niet afstoot.

Ik wist ook niet dat de olie vermeden werd door mieren, ik ging er eerder van uit dat ze er gewoon niet konden over lopen.

[Simon]

Aangespoord door het feit dat bij Menph zich per ongeluk een kolonie vormde in een polyether slipmat ben ik even wat verder op onderzoek gegaan.

De volgende polyether gevonden: Polyethylene glycol (PEG)
Van Wikipedia:

Polyethylene glycol has a low toxicity and is used in a variety of products.

Leek me dus een geschikte basis om een gel mee te vormen. Een aantal eigenschappen zijn dat het vochthoudend is, geen reacties vertoont met biologische chemicaliën, zich leent tot goede gels (hoge viscositeit), etc. Dit zou dus een uitstekende basis vormen voor de gel die ik zoek. Ik vond zelfs al een paar veelbelovende vochtinbrengende farmaceutische gels, die dicht aanleunen bij wat ik wil.

Waar ik nu effectief een bestaande gel vind, is nog de vraag. Ik heb wel een aantal interessante studies gelezen die uitleggen dat het zich extreem goed bindt met water en zich dus leent tot goede vochthoudende hydrogels. Ik haal er op dit punt best een deskundige bij. Wordt vervolgd.

Planning:
- De juiste PEG (hydro)gel vinden
- Een aantal Lasius Niger werksters een tijd in laten verblijven (maken ze gangen? Geen schimmel? Geen sterfgevallen?)
- Test met een kleine Lasius Niger kolonie

[Phantom]

Ik geloof dat PEG bij de categorie biologisch afbreekbare polymeren hoort. Onder invloed van schimmels en bacteriën ontstaat er ethanol, ethaandiol (glycol) en wat andere stoffen. Die zijn redelijk onschadelijk voor onze omgeving, maar je gel mag natuurlijk niet na een bepaalde tijd uitharden of juist verslappen. Dan denk ik ook nog dat bevochtigen erg lastig zal gaan, het polymeer zal eerder oplossen op de plek waar je water zal bijgieten dan dat het het vocht zal doorgeven aan nabijliggende polymeren. Uiteindelijk zal door diffusie het water overal wel komen, maar tegen die tijd is er al een plek flink ingezakt waarschijnlijk.
Er is ook een stof, natriumpolyacrylaat, die gebruikt wordt in luiers om heel veel vocht op te nemen. Wanneer veel vocht wordt toegevoegd vormt dit spul een gel, geloof ik. Ik geloof dat dit niet biologisch afbreekbaar is en erg goedkoop.


Ik zou graag ook nog kijken naar aerogels om in te graven voor de mieren. Het is op dit moment een redelijk duur goedje, maar meestal silicagebaseerd. Dit zijn ultralichte poreuze (meestal) transparante isolerende vaste stoffen. Gemaakt door het vriesdrogen van een silicagel in water of een ander oplosmiddel.
De reden dat ik hiervoor zou willen gaan is dat er helemaal niets op silica kan leven. Het lost naar mijn weten ook niet meer op in water. Ik heb echter geen idee of de stof na behandeling hydrofiel of -foob is, en wat het doet als je er wat water op giet.
Helaas dus nogal duur, maar ik denk een heel mooi experiment.

[Simon]

Bedankt voor de reply, zal ik zeker is onderzoeken allemaal.

Hoe de uiteindelijke stoffen zich gedragen bij vocht is altijd de vraag uiteraard. Dit voorspellen voor stoffen als een gel op PEG basis is extreem moeilijk door bijvoorbeeld de zeer hoog osmotische waarde. De uiteindelijke viscositeit van het goedje is zonder degelijk onderzoek ook moeilijk te bepalen.

Het zal allemaal een beetje trial and error worden.

De silicagel klinkt zeer aanlokkelijk uiteraard, maar is inderdaad in de praktijk vrij duur. De stoffen zijn misschien wel in kleine hoeveelheid overkoopbaar van bijvoorbeeld een bedrijf dat polyacril vloeren giet. Het bekijken waard.